برنامه های خلاقانه و رادیو

عمومیت یکی از مشکلات پخش رادیو است. همین موضوع باعث می شود که مخاطب به ناچار برنامه را ترک کند. چرا برنامه نویسان با مشکلات رایج روبرو می شوند؟ چرا برنامه را نمی توان به اجزای آن تقسیم کرد ؟؟؟ چرا ذهن یک برنامه نویس انعطاف ناپذیر است و در کلیشه های عادی گیر کرده است؟

راه اصلی رهایی از این مشکل؛ عملی است؛ تمرین نگاه کردن اما از منظر و دریچه ای متفاوت از همیشه به آن نگاه کنیم. اگر برنامه نویس بتواند بر هجوم اطلاعات غلبه کند و از تجربیات گذشته بسته به لحظه و موقعیت به شیوه ای جدید استفاده کند. در تفکر خود انعطاف پذیر باشید و جرأت کنید این تفاوت ها را بدون نگرانی در مورد قضاوت شدن برجسته کنید. به این ترتیب می توانید بر مخاطبان خود تأثیر بگذارید و آنها را متقاعد کنید که به برنامه شما گوش دهند. اما داشتن دیدگاه متفاوت یک ویژگی ارثی یا فطری نیست و تنها با تمرین به دست می آید. با تمرین و تکرار می توانید از استفاده از کلیشه ها در برنامه نویسی خود اجتناب کنید.

در واقع، خلاقیت «نوعی متفاوت دیدن» است. \"با ظاهری متفاوت\"; این است که به دنبال مشکلات جانبی و "در غیر این صورت". و اصلا سخت نیست. به شرطی که محافظه کارانه با این مشکلات برخورد نکنیم. اما آیا می توان پس از سال ها به «خلاقیت» دست یافت؟ و ما که در این سالها رشد کرده و ساخته ایم. چگونه می توانیم دوباره شروع کنیم؟؟؟

«خلاقیت» از نظر روانشناختی چنین تعریف می شود: زهرا شیر احمدی فرآیندهای ذهنی که منجر به یافتن راه حل می شود. اندیشه ها؛ فکر کردن؛ فرم های فنی؛ تبدیل به نظریه ها و محصولاتی می شود که منحصر به فرد و ناب هستند.

چگونه می توان در رادیو خلاق بود؟

نگاهی نو به محتوا؛ اشکال نوآورانه برنامه نویسی و پرداخت؛ برنامه های رادیویی را قابل شنیدن می کند. از آنجایی که نگاه کلان به موضوع یکی از بزرگترین موانع ظهور خلاقیت است، یکی از تکنیک هایی که می توان برای باور خلاقیت به کار برد، استفاده از تکنیک «نقشه ذهنی» است.

اما نقشه ذهنی یعنی چی؟؟؟

نقشه های هوشمند اولین بار توسط "تونی بوزان" (عضو گروه تحقیقاتی روش شناسی در انگلستان) توسعه یافت. این روش مبتنی بر تحقیقاتی است که نشان می دهد مغز با مفاهیم کلیدی به صورت پیچیده و به هم پیوسته کار می کند.

در تفکر سنتی، وقتی با مشکلی مواجه می‌شویم، ابتدا ستون‌ها و ردیف‌ها یا بخش‌های کلی انتخاب می‌شوند. اگرچه «بوزان» می گوید: اگر از ایده اصلی شروع کنیم، بهتر است الگوی فکری مغز را بپسندیم. مغز می تواند ایده های مرتبط با ایده اصلی را با هم ادغام کند. (لازم به یادآوری است که استفاده از این روش در برخورد با مشکلات و مشکلات زندگی روزمره مفید است.)

برنامه ریزی یک نمایش رادیویی را می توان با چند سوال ساده انجام داد:

- تو این برنامه چی بگم؟؟؟

- چطوری میخوام بگم؟؟؟

- چگونه می توانم در برنامه ام روی مخاطب تاثیر بگذارم؟؟؟

بسیاری از برنامه نویسان به تجربه تکیه می کنند. فعالیت ها و روش ها به این سؤالات پاسخ می دهند. در حالی که شما یک نقشه ذهنی از سوالات دارید. این روش مفیدتری است.

برای شروع کار، لازم است که عنوان اصلی (یا به عبارت دیگر، موضوع) در وسط صفحه مشخص شود. سپس تمام عناصر مربوط به موضوع اصلی را در اطراف آن می نویسیم.

کار را می توان بیشتر به هر یک از زیر عنوان ها تقسیم کرد. یا منجر به ایجاد ترجمه دیگری شود.

تکنیک Mind Mapping به توسعه‌دهنده کمک می‌کند تا دیدگاه را گسترش دهد و مشکل را از لنزهای مختلف ببیند. متنوع و متنوع؛ ریشه های مشکل و نتایج و پیامدهای آن را به صورت واضح و دقیق بنگرید. در واقع Mind Mapping به برنامه نویس کمک می کند تا قبل از ایجاد و ارسال برنامه یک بررسی ذهنی انجام دهد. این تکنیک روش جدیدی از تفکر بصری است.

نقشه ذهنی زمینه ای برای تفکر در مورد هر موضوع یا مشکلی فراهم می کند. وقتی برنامه نویس افکار خود را با خودکار ترسیم می کند، کم کم داشت به تکمیل پازل ذهنی اش نزدیک می شد. موارد نامربوط یا نامربوط را حذف کنید. در راه ها و اشکال ارائه می اندیشد و ابهامات را کشف می کند.

با استفاده از نقشه ذهنی، می توانید به سرعت ساختار یک استدلال را شناسایی کنید و همچنین روابط بین اجزای سازنده استدلال را پیدا کنید. برنامه سازی رادیو زهرا شیراحمدی "نقشه ذهنی یک روش بصری برای تفکر است." ما تصویر واضحی از جزئیات مشکل داریم.

«نقشه ذهنی» ابزاری عالی برای پیوند ایده‌ها و یافتن پاسخ‌های خلاقانه و خلاقانه برای سؤالات است. نقشه ذهنی به صورت زیر طراحی شده است:

ابتدا عنوان یا کلمه کلیدی را روی کاغذ بنویسید. سپس عبارات یا ایده های مرتبط را در اطراف آن بنویسید و آن را به هم وصل کنید. اگرچه این روش شبیه طوفان فکری است، اما به ایجاد شاخه‌هایی از ایده‌ها کمک می‌کند و فرصتی را برای مشاهده ارتباط آنها با یکدیگر فراهم می‌کند.